Kazimierz Biskupi to miasto w Województwo Wielkopolskim, w Powiecie Konińskim. Według danych z 30 listopada 2006, gminy miało 10468 mieszkańców.

Wieś Kazimierz Biskupi założona została prawdopodobnie przez Kazimierza Odnowiciela w połowie XI wieku.

Od około 1237 roku do 1504 roku była własnością biskupów lubuskich. Biskup lubuski Konrad otrzymał od Przemysława II w 1286 roku prawo lokowania miasta z targiem w Kazimierzu.

• W 1328 roku Władysław Łokietek potwierdził, że Kazimierz to miasto. Na początku XV wieku klucz kazimierski liczył 15 wsi. Miejscowość zasłynęła w średniowieczu jako miejsce kultu Pięciu Braci Męczenników. Kult ten odrodził się za sprawą Andrzeja Łaskarza Gosławskiego, który w 1362 roku ufundował w miejscu męczeńskiej śmierci kapliczki drewniane poświęcone świętym.

   Historia męczenników sięga czasów cesarza Niemiec Ottona III, na którego prośbę św. Romuald wysłał do Polski eremitów, którzy przestrzegali obostrzoną regułę benedyktyńską, a w szczególności surowe praktyki pokutne, milczenie i całkowite oddanie się modlitwie w osobnych pustelniach. Bolesław Chrobry osadził ich w klasztorze-pustelni na granicy z ludami pogańskimi, gdyż eremici przygotowywać się mieli do pracy wśród pogan. 10 listopada 1003 roku, w wigilię św. Marcina, na klasztor napadli rabusie i zabili dwóch włoskich eremitów: Benedykta i Jana, dwóch polskich nowicjuszy: Mateusza i Izaaka oraz usługującego im chłopca Krystyna. Ciała męczenników pochowano w kościele klasztornym, a przy ich grobach zaczęły dziać się liczne cuda, tak głośne, że sława ich dotarła do Rzymu. Kult ten był szczególnie intensywny w Czechach.

  • W 1405 roku Kazimierz Biskupi miał władze miejskie, cotygodniowy targ, 22 mieszczan- rolników, w przypadku wojen wystawiał pieszych żołnierzy. Kazimierz Biskupi, siedziba najstarszej w całej okolicy parafii, pod rządami biskupów lubuskich stał się małym miasteczkiem spełniającym rolę lokalnego ośrodka targowego dla najbliższej okolicy. Odległość dóbr kazimierskich od siedziby biskupstwa i coraz mniejsza ich opłacalność spowodowała, że biskup lubuski sprzedał Kazimierz wojewodzie kaliskiemu Gardzinie Lubrańskiemu.

  • W 1514 zbudował on ze swoim bratem, biskupem poznańskim Janem Lubrańskim, kościół i klasztor bernardyński będące głównym ośrodkiem kultu Świętych Pięciu Braci Męczenników w Polsce. Z tego powodu Kazimierz leżący na szlaku o drugorzędnym znaczeniu był odwiedzany w XVI i XVII wieku przez osobistości należące do ówczesnej elity.

  • W czasie wojen szwedzkich (1655-1660,1701-1721) Kazimierz znalazł się na szlaku przemarszu wojsk, co spowodowało duże zniszczenia (wg spisów w 1629 w Kazimierzu było 131 domów a w 1794 - 88 domów).

  • W 1707 roku w obecności króla szwedzkiego Karola XII zgładzono w Kazimierzu Johanna Reinholda Patkula- przywódcę opozycji inflanckiej, skierowanej przeciwko Szwedom.

  • W XVI i XVII wieku duże znaczenie w życiu gospodarczym Kazimierza miało rzemiosło (branża tekstylno-odzieżowa, skórzana, spożywczo-przetwórcza, obróbki drewna) i rolnictwo, a od XVIII wieku dominujące znaczenie dla gospodarki ma rolnictwo.

  • W 1793 roku, po II rozbiorze Polski, Kazimierz Biskupi znalazł się pod zaborem pruskim.

  • W latach 1807-1815 należał do Księstwa Warszawskiego, a od 1815 znajdował się pod zaborem rosyjskim.

  • W latach 1794-1864 Kazimierz Biskupi był prywatnym miastem szlacheckim. Stanowił ośrodek dużych dóbr należących do różnych rodzin. W czasie powstania styczniowego w lasach kazimierskich dochodziło do licznych potyczek partyzantów z wojskiem rosyjskim (bitwy pod Bieniszewem, Dobrosołowem).

  • W 1866 roku, po dekrecie uwłaszczeniowym, Kazimierz stał się miastem wolnym.

  • W 1870 został przemianowany na osadę miejską: nadal mogły odbywać się w nim targi i jarmarki, ale była to już gmina wiejska z wójtem i radą gminy.

  • W okresie międzywojennym głównym źródłem utrzymania było rolnictwo i wspomagające rzemiosło (w 1925 roku było 10 sklepów kolonialnych, 6 piekarni, 4 masarnie). Gmina należała do ubogich, o zabudowie drewnianej i gliniano-słomianej.

  • W czasie II wojny światowej doszło na terenie gminy do eksterminacji ludności polskiej i żydowskiej. W lasach kazimierzowskich - w rewirze zwanym Wygoda zginęło około 8000 Żydów.

  • W 1962 roku rozpoczęto budowę Odkrywkowej kopalni Węgla Brunatnego "Kazimierz"- zlikwidowano północną część miasta z dworem, parkiem oraz zabudową mieszkalną do wysokości rynku.