Elle a vécu 64 ans.
  Père : Antoni KANIEWSKI ±1782-1852   Père : ? SIKORSKI / Bartłomiej PŁACZKOWSKI
  Mère : Regina POTARZYCKA ±1794-1832   Mère : Marianna ? / Rozalia URBANOWSKA
Married Naissance : Maris
Marianna KANIEWSKA Dimanche, 4 Avril 1824 Marianna - Mariage 1
Pogorzela, Paroisse POGORZELA - Pologne Jozef SIKORSKI
Acte 8 - Marianna 20 / Józef (Cordonnier) 27
Baptême : Mardi, 4 Juillet 1843
Dimanche, 4 Avril 1824 Pogorzela, Eglise Św. Michała Archanioła - Pologne
Marianna KANIEWSKA Pogorzela, Eglise Św. Michała Archanioła - Pologne Prêtre : Marcin REYMANN 1 Józef SIKORSKI
Marianna SIKORSKA Prêtre : Ignacy OSIECKI Témoins : ±1816-1858
Marianna PŁACZKOWSKA Parrain   : Wojciech WINOWICZ Antoni KANIEWSKI (Père de Marianna) 2 Wincenty PŁACZKOWSKI
Marraine : Maryanna KANIEWSKA Marianna SIKORSKA (Mère de Józef) 1820-1877
Immigration
Non Décès : Marianna - Mariage 2 Enfants SIKORSKI/KANIEWSKA
Mardi, 3 Janvier 1888 Wincenty PŁACZKOWSKI Veuf   Ludwik 1844-1845
Pogorzela, Powiat gostyński - Pologne Acte 1 - Marianna W35 / Wincenty W44   Andrzej Musioł 1845-18??
Témoin : Marcin ANTONIEWICZ Gendre Mercredi, 11 Février 1863   Angelika Inconnu 1848-18??
Pogorzela, Eglise Św. Michała Archanioła - Pologne   Jan 1851-1857
Inhumée : Prêtre : Cyprian Wojciech Jarochowski *
Janvier 1888 Témoins : Enfants PŁACZKOWSKI/KANIEWSKA
Cimetière de Pogorzela - Pologne Jan SKORNOBIS   Teofila Antoniewicz 1864-1897
Bélier Teodor SOLARSKI   Wincenty Inconnu 1868-18??
Wincenty PŁACZKOWSKI (24) Mariage 1 : Eglise de Pogorzela, 18 Novembre 1845 - Epouse : Marianna SOLARSKA (22)
Marianna SOLARSKA Décès : Pogorzela, 7 décembre 1862 - Enfants vivants : Antonina (14) Józefa (12) Jan (7) Katarzyna (3) - Décèdée, Rozalia (1857-1858)
Józefa PŁACZKOWSKA (35) Mariage : Borek Acte 14 1886 Franz PAWLICKI (29)
* Ks Cyprian Wojciech Jarochowski Urodzil sie 12 kwietnia 1831 roku w Sokolnikach Malych, w powiecie szamotulskim. Byl synem Cypriana Lukasza - dyrektora Ziemskiego w Poznaniu
i Konstancji z Trampczynskich. Mial braci Kazimierza i Wojciecha Jarochowskich. Ukonczyl w 1852 roku Gimnazjum im. Marii Magdaleny w Poznaniu,
a w 1854 roku seminarium duchowne w Poznaniu. Wyjechal do Monaster, aby studiowac i zwiedzac Europe Zachodnia. W 1856 roku otrzymal
swiecenia kaplanskie i wikariat w Krobi, gdzie zetknal sie po raz pierwszy z pruska policja, która oskarzyla go o wygloszenie podburzajacego kazania
podczas pogrzebu pulkownika A. Niegolewskiego. Sprawa przycichla, ale Jarochowski zostal przeniesiony do Poznania a nastepnie do Pogorzeli, gdzie
objal probostwo 19 marca 1859 roku. W 1860 roku zostal skazany na kare 10 talarów za niewykonanie polecenia burmistrza Schmidta, którym bylo
dzwonienie obwieszczajace smierc króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV. Sad drugiej instancji uniewinnil jednak Jarochowskiego. Proboszcz walczyl
na wiele sposobów z wladza pruska; w pismach oswiadczal, ze nie odpowiada na wezwania sadowe pisane po niemiecku, poniewaz nie rozumie tego
jezyka. Domagajac sie pisania po polsku, co bylo zgodne z uchwala sejmu, potrafil isc do burmistrza i prosic o przetlumaczenie pism urzedowych.
W latach 1861-1862 organizowal manifestacje patriotyczne. Pod koniec 1861 roku odbyly sie wybory do sejmu, w których startowalo Kolo Polskie.
Ksieza agitowali, aby zaglosowac na to Kolo ze wzgledów patriotycznych. Podczas kazania w Kozminie, Jarochowski sprawil, ze zostal wybrany
Wladyslaw Niegolewski. Zaznaczal jednak, ze nie mozna glosowac i wybierac na sile. Pogorzelski proboszcz wypowiedzial jedno zdanie, które
zadecydowalo o wyborze: "Kazdy, kto nasz swiety Kosciól kocha, wlasnie jego wybierze". Jarochowski zostal wezwany do sadu powiatowego w
Krotoszynie, gdzie zostal oskarzony o przekroczenie uprawnien zgromadzen i stowarzyszen. Niebawem zostal jednakze ponownie uwolniony od winy.
W powstaniu styczniowym bral udzial w pracach organizacji cywilnej. Byl organizatorem oddzialów dla Edmunda Taczanowskiego i pelnil funkcje
komisarza cywilnego, ewentualnie jego zastepcy w powiecie krotoszynskim. Podrózowal tez w sprawach powstanczych do Galicji. W poczatkach
maja 1863 roku policja pruska dokonala kilkudniowej rewizji na plebani u Jarochowskiego, nie odnajdujac nic podejrzanego. Wladze osadzily go na
krótki czas do wiezienia w Krotoszynie, gdzie byl przesluchiwany. Zwolniono go 7 maja z braku dowodów winy. Jarochowski zostal ponownie
aresztowany w czerwcu 1863 roku i osadzony w Moabicie, majatek ulegl zas zajeciu. W sledztwie Jarochowski wypieral sie dzialalnosci powstanczej,
nikogo nie obciazyl, podkreslal swa sympatie dla walczacych. Skompromitowaly go jednak papiery odnalezione w Palacu Dzialynskich. Zostal sadzony
w procesie berlinskim w 1864 roku wraz ze stu kilkudziesiecioma Polakami. Dnia 4 listopada wyglosil mowe, w której bronil ogólu duchowienstwa
wielkopolskiego twierdzac, ze nie mozna wszystkich duchownych brac pod uwage jako potencjalnego organizatora agitacji. Jarochowski uchylal sie tez
od obrony akcji powstanczej. Natomiast bardzo zywo reagowal na zaczepki prokuratora, kiedy atakowane byly legalne sposoby przedstawiania pogladów
przez kler katolicki w Wielkopolsce. Jarochowski byl jednym z dwóch ksiezy, którzy zostali najciezej oskarzeni w procesie berlinskim. Proboszcz zostal
skazany na 15 miesiecy pozbawienia wolnosci. Choc trzeba zaznaczyc, ze prokurator zadal 15 lat. Kare odbyl w twierdzy Ehrenbreistein kolo
Koblencji. Zwolniony zostal 25 wrzesnia 1866 roku. Powrócil do Pogorzeli. 4 lipca 1866 roku zmarl proboszcz pepowski ks. Edward Kropiwnicki.
Na jego miejsce zostal wybrany 29 maja 1867 roku Jarochowski. Urzad w Pepowie objal 18 grudnia, gdzie oddal sie propagowaniu pracy organicznej.
Zmarl 17 stycznia 1898 roku w Pepowie.
(1831-1898)
    Jeudi 28 Mars 2024     Fêtes du jour en Pologne : Aniela, Sykstus, Joanna