Source, Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne GNIAZDO, Krzysztof RYBKA
Kaplani, parafia Pogorzeli
1732-1742 - ks. Józef Rusocki (Russocki)
1742-1748 - ks. Wladyslaw Jan Wierusz Walknowski
1748-1770 - ks. Jan Wetland z Rudy (Wettland)
1770-1803 - ks. dziekan Marcin Sobocki
1803-1822- ks. dziekan Józef Sobocki
1822-1842 - ks. Ignacy Osiecki
1842-1845 - vacat
1845-1859 - ks. Gilelm Maszewski
1859-1866 - ks. kanonik Cyprian Wojciech Jarochowski
1866-1912 - ks. Edward Maksymilian Wyrzykowski
Altarzysci i wikariusze
4. 1735-1773 - altarzysta Marcin Sobocki
5. 1774-1803 - altarzysta Józef Sobocki
6. 1784-1816 - ks. Maciej Sierzchulski
7. 1809-1831 - ks. Kazimierz Zychlewicz
8. 1865-1866 - ks. Jan Blaszczynski
9. 1896-1898 - ks. Jan Stefaniak
10. 1898-1898 - ks. Stanislaw Józef Wyrzykowski
11. 1900-1912 - ks. Alfons Liebetanz
Oto informacje, które moga sie przydac.
Nastepnym proboszczem w naszej parafii jest Vladislaus Joannes Vierusz a Walknowi Walknowski, czyli Wladyslaw Jan Wierusz Walk-nowski w latach 1742-1748, który - juz bedac w Pogorzeli - podpisy-wal sie jako kanonik katedralny poznanski, proboszcz pogorzelski. W latach 1768-1779 jest biskupem pomocniczym poznanskim. Po nim proboszczem
w naszej parafii jest Jan Wetland z Rudy (nazwisko czasem zapisywano, jako Wettland). Funkcje te pelni na pewno od 1748 do 1770 roku.
Ksiadz dziekan Marcin Sobocki (1770-1803)
Urodzil sie w 1710 roku najprawdopodobniej w Pogorzeli. Od roku 1735 jest altarzysta Bractwa Literackiego w Pogorzeli. W 1770 roku zostaje proboszczem pogorzelskim, a od 1783 roku jest dziekanem kozminskim. Za jego czasów Roch Rola Zbijewski ufundowal nowy kosciól murowany w stylu póznobarokowym. W roku 1793 ksiadz dziekan Marcin Sobocki w wieku 83 lat rozchorowal sie, swiadom swego wieku i stanu zdrowia w pismie do przelozonych informuje, ze zlozony choroba oddaje sie do dyspozycji przelozonych. Zyczeniem jednak biskupa bylo, aby tytul dziekanski az do smierci pozostal przy ksiedzu Marcinie Sobockim, z poleceniem daleko idacej pomocy ze strony ksiedza Józefa. Przez cale 10 lat wspólnie Marcin i Józef Soboccy kieruja dekanatem. Zmarl w dniu 7 wrzesnia 1803 roku, okolo godziny siódmej, przezywszy lat 93. Byl kaplanem przez 68 lat, proboszczem pogorzelskim 30 lat, dziekanem 20 lat. Jego pogrzeb odbyl sie w Pogorzeli 10 wrzesnia. Pochowany zostal w krypcie naszego kosciola.
Ksiadz dziekan Józef Sobocki (1803 - 1822)
Urodzil sie 23 marca 1743 roku w Pogorzeli. Ojciec Walenty Sobocki, matka Teresa Lyskiewiczówna z Pogorzeli. Ksiadz Józef Sobocki byl bratankiem ksiedza Marcina Sobockiego. Od okolo 1773 roku jest w naszej parafii, jako altarzysta Bractwa Literackiego i pomaga swemu stryjowi. Zajmowal sie m.in., - o czym swiadczy zachowany dokument z II polowy XVIII w. - rozliczeniami finansowymi podczas budowy swiatyni od roku 1778 . Od roku 1793 pelni funkcje wicedziekana kozminskiego, za zgoda wladz duchownych. Od tego tez momentu tak naprawde byl administratorem naszej parafii. Dziekanem kozminskim zostaje po smierci swego stryja
w 1803 roku i pelni te funkcje do smierci. Zmarl 10 lipca 1822 r .
Ksiadz Ignacy Osiecki (1822-1842)
Ksiadz Ignacy Osiecki urodzil sie 1 lutego 1790 r. w Osieku (w parafii dubinskiej w powiecie krobskim). Najpierw ukonczyl sze-scioklasowa szkole prowadzona przez pijarów w Rydzynie, po czym przez 7 lat pracowal w sadownictwie i administracji. 1 wrzesnia 1816 r. wstapil do seminarium duchownego w Poznaniu.
W roku 1819 dnia 1 sierpnia w Gnieznie, przez s.p. JW. Józefa Gemtarcha biskupa patarenskiego wyswiecony zostal na subdiakona. 10 sierpnia 1819 roku w Ladzie przyjmuje z rak Antoniego Raczynskiego, opata i biskupa hetaloniewskiego swiecenia diakonalne i tegoz roku dnia 15 listopada w Ladzie przez tegoz biskupa wyswiecony zostal na kaplana. Byl wikariuszem w kosciele metropolitalnym w Poznaniu do grudnia 1820 roku.
W okresie od 13 grudnia 1820 roku do 5 listopada 1823 roku byl sekretarzem i prokuratorem przy poznanskiej kapitule . Te ostatnie stanowisko od pewnego momentu laczyl z zarzadzaniem parafia pogorzelska, na która prezente otrzymal 10 lipca 1822 z rak hrabiego Józefa Sokolnickiego. Funkcje proboszcza zaczal pelnic od 24 czerwca 1823 roku po zlozeniu uroczystej przysiegi komagialnej. Posluge duszpasterska w Pogorzeli sprawowal do 1842 roku. Pózniej przeniesiony zostaje do Kakolewa, gdzie poczatkowo jest kuratorem. Listy jednak sa wysylane do Osiecznej. Umiera 21 stycznia 1861 roku. W nekrologu uzyto tytulu dyrektor, byc moze byl dyrektorem szkoly w Osiecznej.
Ksiadz Guilelm (Wilhelm) Maszewski (1845 - 1859)
Urodzil sie w roku 1816. Swiecenia kaplanskie przyjal w roku 1842. Od 1 grudnia 1845, jako zarzadca, a pózniej proboszcz parafii pogorzelskiej do 1859. Trudno okreslic dalsze jego losy. Od roku 1864 jest proboszczem parafii w Parzynowie. Umiera 25 maja 1884 roku w Parzynowie i tam zostal pochowany.
Altarzysci i wikariusze.
Ksiadz Maciej Sierzchulski (okolo 1784-1816)
Pochodzi z Pogorzeli. Wystepuje w latach 1784-1816, jest altarzysta Aniolów Strózów.
Ksiadz Kazimierz Zychlewicz (okolo 1809-1831)
Urodzil sie w Pogorzeli okolo 1780 roku. Byl siostrzencem naszego ksiedza Józefa Sobockiego. Do stanu duchownego udaje sie w roku 1803. Okolo 1808 lub 1809 roku jest wikariuszem w Borku. Pózniej wystepuje, jako wikariusz, altarzysta w Pogorzeli, az do 1831 roku. Od roku 1831 do 1842 jest proboszczem w Lutyni kolo Dobrzycy w kosciele pod wezwaniem Najswietszej Marii Panny Wniebowzietej. Tam tez umiera w roku 1842.
Ksiadz Jan Blaszczynski (1865-1866)
Podczas odbywania kary wiezienia przez ksiedza proboszcza Cypriana Jarochowskiego od 13 czerwca 1865 do 25 wrzesnia 1866 roku oddelegowany do pracy w naszej parafii przez proboszcza w Mokronosie, Pawla Kantorskiego. Urodzil sie 1831 roku. W roku 1852 widnieje, jako absolwent Gimnazjum w Ostrowie. Swiecenia kaplanskie przyjmuje w roku 1856. Pierwsza jego placówka, jako wikariusza, sa Wiry k. Poznania. Przypuszczalnie okolo 1862 trafia, jako wikariusz, do Mokronosa. Umiera nagle
w Pogorzeli. Pochowany zostal w Mokronosie.
Ksiadz Jan Stefaniak (1896-1898)
Urodzil sie w roku 1867. Swiecenia kaplanskie otrzymal z rak ksiedza arcybiskupa Floriana Stablewskiego w dniu 28 czerwca w Gnieznie. Msze prymicyjna odprawil w Wyrzysku. Swoja posluge kaplanska, jako wikariusz sprawowal w nastepujacych parafiach: Pogo-rzela (03.07.1896-18.02.1898), Kcynia (19.02.1898-do stycznia 1901). W styczniu 1901 roku zostaje administratorem parafii w miejscowosci Wawelno (do 31.07.1901), nastepnie pelni funkcje proboszcza w miejscowosciach: Grabie (01.08.1901-16.11.1905 - administrator, 17.11.1905-30.09.1914 - proboszcz) i Rzadkwin (01.10.1914-04.10.1914) - administrator, 05.01.1914 - proboszcz).
Ksiadz Stanislaw Józef Wyrzykowski (1898-1898)
Urodzil sie 21 wrzesnia 1871 w Pogorzeli i tu zostal ochrzczony. Jego ojciec Konstanty Wyrzykowski byl dzierzawca dóbr filipinskich, Blazejewa i Wygody w powiecie sremskim. Pierwsze poczatki nauk pobieral w domu rodzicielskim u prywatnych nauczycieli. W roku 1882 udaje sie do gimnazjum w Sremie, a w roku 1891 przenosi sie do gimnazjum w Demmin na Pomorzu, gdzie tez uzyskal swiadectwo dojrzalosci (2 lutego roku 1894). W czasach gimnazjalnych nalezal do tajnego zwiazku mlodziezy gimnazjalnej, majacej na celu krzewienie ducha polskie-go, dodatkowo uczyli sie literatury i historii polskiej. Czujac powolanie do stanu duchownego, wstapil do Seminarium Duchownego w Poznaniu. Wyswiecony zostal na kaplana w Gnieznie 24 lutego 1898 r. Poczatkowo pracuje, jako wikariusz u stryja swego ks. Edwarda Wyrzykowskiego bedacego juz w podeszlym wieku w Pogorzeli. Kilka miesiecy pózniej przeniesiony zostal na wikariat do pomocy ciezko juz chorego radcy ks. dr Hejnowskiego w Domachowie pod Gostyniem, gdzie po smierci radcy byl krótki czas wikariuszem substytutem. Po Wielkanocy 1899 powoluje go wladza duchowna do Kosciana. Po kilkumiesiecznej pracy w Koscianie otrzymuje w grudniu 1899 kosciól parafialny w Podgórzu pod Toruniem w zarzad. Tutaj pracuje gorliwie takze nad spolszczeniem mocno zniemczonej parafii oraz otacza gorliwa opieka zolnierzy polskich, przebywajacych na pobliskim placu cwiczen wojskowych kolo Torunia. Odnawia kosciól, zaklada polskie stowarzyszenia i bierze czynny udzial w zyciu oswiatowym i kulturalnym polskiego Torunia. Otrzymawszy prezente, przenosi sie 1 stycznia 1905 na probostwo w Jaraczewie, w powiecie jarocinskim. Po smierci swej matki w roku 1910 przenosi sie na probostwo do Debna. Niestety slabe zdrowie utrudnia mu coraz bardziej prace duszpasterska. Z tego wzgledu przeniesiony zostaje z dniem 1 lipca 1925 roku na prebende sw. Ducha w Wolsztynie, gdzie pozostaje az do smierci. Tutaj wskutek coraz wiekszego upadku zdrowia wycofuje sie z zycia czynnego, oddajac sie tylko pracy duchownej przy szpitalu powiatowym i sierocincu. Zmarl 21 czerwca 1938 r. po dlugich cierpieniach w Wolsztynie i tam zostal pochowany.
Ksiadz Alfons Liebetanz (1900-1912)
Urodzil sie w roku 1876. Swiecenia kaplanskie otrzymal w Gnieznie
w dniu 25 listopada 1900. Jego pierwsza placówka w roli wikariusza jest Pogorzela, gdzie pracuje od 1900 roku do 30 wrzesnia 1912 roku. Od 16 marca 1912 roku po smierci ksiedza Edwarda Wyrzykowskiego wyznaczony jest przez ksiedza dziekana Adama Adamczewskiego, jako substytut, czyli zastepca administratora do 30 wrzesnia 1912 roku. Od 1 pazdziernika 1912 roku zostaje administratorem w parafii Wielowies. Funkcje proboszcza otrzymuje w dniu 5 listopada 1912 roku. Umiera w roku 1922.
Zostal pochowany na cmentarzu przykoscielnym w Wielowsi. |